środa, 10 czerwca 2015

Prawdziwe Bogactwo



Tak, dawanie rzeczywiście jest uczuciem, które wzbogaca. Pewien autor wreszcie wyjaśnił mi to w prosty sposób. Mianowicie dając coś od siebie doświadczamy naszego bogactwa, gdyż widzimy, że możemy kogoś obdarować, nie popadając w ubóstwo. Wielokrotnie czułem się biedny w stosunku do ludzi bogatych i wysoko postawionych. Czułem się biedny w stosunku do tych, którzy pieniądze trzymają ciasno przy sobie, chełpią się nimi, i wydają na co tylko chcą - a to ci dopiero UBOGIE MYŚLENIE!

Nie milioner jest bogaty, lecz ten, co miliony darów czyni. I chodzi tu o miłe gesty, miłe słowa - tak bardzo światu potrzebne. Tylko nie można dać się wyzyskać tym, co ciągnął bez skrupułów - ja osobiście często się tego obawiałem, że moją dobroć ktoś wykorzysta, ktoś niewłaściwy, komu się nie należy. Dawanie nie oznacza, że zarobione pieniądze należy tak długo rozdawać, aż nam samym nic nie zostanie. Pomagać trzeba z głową. Na przykład 10 zł może wiele osób podarować - a to już obiad dla niedojadającego dziecka. 

Małe dziecko - to skarb, przyszłość świata - MĄDREGO i SILNEGO! - bo takim powinien być, ale raczej nigdy takim się nie stanie. Mimo wszystko w nich tkwi wielka (niespełniona) nadzieja. Dzieci, to wspaniali, mali ludzie: jeszcze empatyczni, jeszcze wdzięczni, jeszcze pełni miłości, jeszcze z nieskalaną wyobraźnią, jeszcze mądre i cudowne.

Każdy mały gest jest WIELKIM darem - jeśli tylko kogoś uszczęśliwi, wydobędzie radosny uśmiech, spowoduje, że ktoś poczuje się wsparty, doceniony, zrozumiany, potrzebny, kochany. Tymczasem, my nie stracimy absolutnie niczego - wręcz przeciwnie - paradoksalnie obdarowując staniemy się wewnętrznie bogatsi, nawet jeśli w portfelu nie mamy zbyt wiele. Ale ten kto daje - dostaje. Bo to KARMA jest. I nie trzeba w nią wierzyć, bo ona po prostu jest, czy się w nią wierzy, czy nie. 

Stracić możemy najwięcej wtedy, gdy przestajemy UFAĆ SOBIE, gdy tracimy umiejętność rozumienia siebie. Ważne jest, aby we wszystkim zachować równowagę, umiar - HARMONIĘ. Jeśli siebie i naturę uznamy za jednolite bogactwo, jesteśmy w stanie odnaleźć drogę do wolności - do tej prawdziwej, do wolności umysłu. 

Jak to zrobić?
Ten, kto będzie chciał, znajdzie sposób.  

Więcej zdjęć z tej cudownej serii  -> LINK

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz